با توجه به گسترش رسانه های جمعی و به تبع آن الگو پذیری اقشار مختلف جامعه و بالاخص کودکان و نوجوانان از این رسانه ها و تاثیر انکار نشدنی مجموعه ای از این رسانه ها به ویژه تلوزیون ، ماهواره و اینترنت لزوم ارائه برنامه ای هدفمند برای تبیین و ترویج فرهنگ دینی و اشاعه مظاهر دین داری به ویژه نماز و حجاب  به شدت احساس میشود در حال حاضر که شاهد اقدامات برنامه ریزی شده ی دشمنان اسلام در داخل و خارج از کشور و سرمایه گذاری عظیم لابی های صهیونیستی بر روی شبکه های ماهواره ای و تلاش شبانه روزی آنها به جهت شخصی و کم اهمیت نشان دادن امور مذهبی و گاها به سخره گرفتن و منفور جلوه دادن اعتقادات دینی و تلاش برای از بین بردن بنیان خانواده و ترویج انحرافات اخلاقی در بین خانواده ها لزوم تغییر رویه ی رسانه ی ملی برای ترویج و تبلیغ دین و مظاهر دینی به شدت احساس میشود.

تردیدی نیست که در دعوت و جذب کودکان و نوجوانان به نمازو حفظ حجاب ، باید به گونه ای عمل شود که احساس آزادی داشته باشند نه اینکه چنین تصور نمایند که مجبور به انجام فرائض دینی خود باشند. البته این به معنای بی توجهی و نادیده گرفتن آموزش اعتقادات و باورهای دینی نمی باشد. بلکه منظور آن است که کودک با میل و رغبت باطنی به انجام فرائض دینی گرایش پیدا کند.

تلویزیون، علاوه بر اینکه یک وسیله سرگرم کننده است، وسیله ای برای آموزش و یاددهی نیز می باشد به شرط آنکه اصول روان شناسی و شیوه های یاددهی متناسب با گروه های سنی باشد. در کشور ما تا پیش از فراگیر شدن انواع رسانه های جمعی از جمله تلویزیون، معمولا کودکان از دامن خانواده با فرائض دینی خود آشنا می شدند و به مرور زمان، برپایی آنها را بر خود واجب می دانستند اما باید پذیرفت که اینک با گذشته تفاوت پیدا کرده است. کودک در اجتماعی رشد می کند که با انواع وسائل ارتباطی مواجه بوده که هر کدام به نوعی بر افکار و اندیشه او تاثیر می گذارند.

تلویزیون، رسانه ای است که قادر است نقش مهم و ارزنده ای در پرورش نیازهای معنوی کودکان، ایفاء نماید. متاسفانه چنین به نظر می رسد که سازندگان برنامه های کودک در کشور ما در ساخت برنامه های خود کمی شتابزده و بدون مطالعه و شناخت دقیق نیازهای کودکان اقدام به تولید برنامه می کنند. که این مسئله نه تنها موجب گرایش آنان به تماشای تولیدات داخلی نمی کند بلکه بعضی مواقع نیز دلزدگی و بی رغبتی آنان را به دنبال دارد.

ادامه مطلب...

برای بررسی فلسفه ی حجاب ابتدا به بررسی آیات مربوط به آن می پردازیم. برای رسیدن به منظور «برخوردهای اجتماعی زنان» را که در دو سوره ی نور و احزاب آمده است، یاد می کنیم: قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضّوا مِنْ أبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أزْکی‏ لَهُمْ إِنّ اللّهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعُونَ  وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أبْصارِهِنّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنّ إِلاّ ما ظَهَرَ مِنْها ... ؛ «به مردان با ایمان بگو: دیده فرو نهند و پاکدامنی ورزند، که این برای آنان پاکیزه تر است؛ زیرا خدا به آن چه می کنند، آگاه است. و به زنان با ایمان بگو: دیدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند؛ مگر آن چه که طبعاً از آن پیداست...». 
در مورد این دو آیه و برای توضیح فلسفه حجاب ذکر دو نکته را لازم می دانیم: 
1. جمله ی «ذلک أزکی لهم» علت است و حکمت کوتاه کردن نگاه و حفظ فروج را بیان می کند. این علت اگرچه در حکمی که برای مردان آمده، بیان شده است، ولی به دلیل مناسبت حکم و موضوع و به دلیل اشتراک موضوع، به زنان هم تعمیم می یابد و در مورد زنان نیز صادق است. هدف کنترل نگاه و حفظ دامن را «زکاء» و پیراستگی روابط افراد در جامعه و نیز پاک دامنی اشخاص می داند. 
2. اگر زکاء و پاکی هدف باشد، بیان گر حدود پوشش و نگاه نیز هست. آنچه خدا از ما می خواهد، پاکی نگاه و روابط است. ما وظیفه داریم که دل ها را به سوی حق راهنما باشیم و به غیر حق دعوت نکنیم؛ به همین منظور نباید با پوشش نامناسب، یا با نوع حجاب و زینت خود، چشم ها و دل ها را به خود متوجه کنیم، که اگر چنین باشد به راه و روابط آلوده دامن زده و اجتماع ناسالم خواهیم داشت، و این همان صناعت و ساخت ماست که خداوند به آن آگاه است و بر آن احاطه دارد: ... إنّ اللّهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعُونَ 
برای تبیین فلسفه ی حجاب، طرح سه مسأله ی مهم لازم است: 

بقیه در ادامه مطلب...

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی در جلسه درسهایی از قرآن که  درباره "حقوق خانواده در اسلام" ، "محبت و اعتماد" ، "مقدار مهریه" ، "اداره و سرپرستی خانواده توسط مردان" ، "حکومت مردان در خانواده" ، "توجه اسلام به آرایش و آراستگی" و ... سخن گفته است که یکی از آنها آرایش دختران جوان در خانواده و در مواقعی است که اسلام آن را حلال دانسته اما برخی از والدین با عقاید نادرست خود با این قبیل کارهای حلال مخالفت می‌کنند. آنچه در ادامه می‌خوانید قسمتهایی از این سخنرانی است.